Φάκελος εργασίας: Γηριατρικός

Όσο η ζωή πλησιάζει στο τέλος της, τα προβλήματα υγείας πολλαπλασιάζονται και η ιατρική υποστήριξη γίνεται απαραίτητη και όχι απλώς αναγκαία. Η συντριπτική πλειονότητα των ηλικιωμένων μας χρειάζεται αφοσιωμένη, τακτική υποστήριξη από διάφορους επαγγελματίες υγείας. Σε αυτό το σημείο το métier de gériatre έρχεται και αποκτά την πλήρη σημασία του. Επιβλέπει όλη τη φροντίδα και τη θεραπεία που χρειάζεται ο ασθενής. Κατά τη διάρκεια αυτής της οικείας και εύθραυστης περιόδου, όταν οι άνθρωποι χάνουν σταδιακά την ικανότητα και την αυτονομία τους, ο ρόλος τους ξεπερνά την καθαρή ιατρική. Ήρθε λοιπόν η ώρα να αποτίσουμε φόρο τιμής σε αυτόν τον επαγγελματία μέσα από ένα από τα ιατρικά ενημερωτικά μας δελτία.

Τι είναι ο γériatre;

Η γειακουτ;ριατρική είναι η ιατρική ειδικότητα που είναι αφιερωμένη στη θεραπεία και την υποστήριξη των ανθρώπων που είναι âgées. Στο πλαίσιο αυτό, η médecin gériatreτηρεί ένα διπλό ρόλο γιατρού και φροντιστή, αφού παρακολουθεί τους ασθενείς του καθ' όλη τη διάρκεια του τέλους της ζωής τους, αναπτύσσοντας μια πολύ πιο σημαντική σχέση μαζί τους από αυτή του γενικού γιατρού με τους ασθενείς του. Υιοθετεί μια διεπιστημονική και διεπιστημονική προσέγγιση, κατά την οποία προσπαθεί να καθοδηγήσει αλλά και, κυρίως, να διατηρήσει την αυτονομία και την ποιότητα ζωής των ασθενών που φροντίζει. Στην πραγματικότητα, είναι ο γιατρός της ζωής, φροντίζοντας όλους εκείνους που αξίζουν να τελειώσουν τη ζωή τους με αξιοπρέπεια.

Οι κύριες αποστολές του gériatre

Αξιολογεί τη συνολική κατάσταση της υγείας του ασθενούς

Η κυριότερη rôle του gériatre είναι φυσικά η médical. Από την πρώτη κιόλας διαβούλευση, ο εν λόγω ειδικός πρέπει να πραγματοποιήσει μια πλήρη éαξιολόγηση για τον καλύτερο προσδιορισμό των ειδικών αναγκών του ασθενούς. Αυτό το βήμα είναι ζωτικής σημασίας για τη συνολική διάγνωση και την πρόβλεψη πιθανών αλλαγών. Πρέπει επίσης: 

• Διεξαγωγή ενός τυπικού ιατρικού ελέγχου
  
• &Αξιολογήστε τις γνωστικές λειτουργίες
  
• Εξέταση κινητικών και αισθητηριακών ικανοτήτων
  
• Εντοπίστε σημάδια υποσιτισμού ή διαταραχών ενυδάτωσης
  
• Μέτρηση του βαθμού αυτονομίας
  
• Ανάλυση των ψυχολογικών, συναισθηματικών και κοινωνικών πτυχών

Εφαρμογή εξατομικευμένης, διεπιστημονικής παρακολούθησης

Με βάση την αξιολόγηση, ο γενικός ιατρός καταρτίζει εξατομικευμένο σχέδιο φροντίδας, στο οποίο συμμετέχουν διάφοροι επαγγελματίες ανάλογα με τα προβλήματα που εντοπίζονται. Ανάλογα με τις ανάγκες:

• Προτείνει κατάλληλα θεραπευτικά πρωτόκολλα για τον ασθενή
  
.
• Συντονισμός των εργασιών μιας διεπιστημονικής ομάδας
  
• Εφαρμογή τακτικής παρακολούθησης για την προσαρμογή των θεραπειών
  
• S’διασφάλιση της τήρησης των θεραπειών
  
• Προσαρμογή του περιβάλλοντος διαβίωσης του ασθενούς με την υποστήριξη εργοθεραπευτή
  
• Οργάνωση της διαχείρισης του πόνου και, κατά περίπτωση, ενσωμάτωση της παρηγορητικής φροντίδας

Αποτροπή της απώλειας της αυτονομίας και συντονισμός της φροντίδας

Η πρόληψη αποτελεί θεμελιώδη εστίαση στη γηριατρική. Δεν πρόκειται απλώς για τη θεραπεία των ασθενειών, αλλά για την πρόληψη της επιδείνωσης της γενικής κατάστασης της υγείας. Η γéριατρική μπορεί επομένως: 

• Πρόληψη του κινδύνου πτώσεων (αξιολόγηση της ισορροπίας, συνταγογράφηση ασκήσεων μυϊκής ενδυνάμωσης)
  
• Παροχή διατροφικής παρακολούθησης
  
• Έγκαιρη ανίχνευση γνωστικών ή πιεστικών διαταραχών
  
• Συντονισμός της φροντίδας μεταξύ διαφορετικών επιπέδων παρέμβασης
  
• Εργασία σε συνεργασία με υπηρεσίες κατ' οίκον βοήθειας και ιδρύματα κοινωνικής πρόνοιας
  
• Καθοδήγηση των οικογενειών κατά τη διαδικασία καθοδήγησης

Κατάρτιση για την πρόσβαση στην ειδικότητα της γηριατρικής

Études générales de médecine

Πριν εισέλθουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι επίδοξοι gériatreπρέπει να αποκτήσουν επιστημονικό απολυτήριο. Μετά την ολοκλήρωσή του, οι φοιτητές που επιθυμούν να ακολουθήσουν σπουδές υγείας θα έχουν να επιλέξουν μεταξύ δύο επιλογών:

• Le Parcours Accès Santé Spécifique (PASS)

• Το PASS, το οποίο εισήχθη το 2020 για να αντικαταστήσει το παλιό Premiée Année Commune aux Études de Santé (PACES), είναι ένα έτος σπουδών που συνδυάζει μια ειδικότητα υγείας; é ένα δευτερεύον από άλλο επιστημονικό πεδίο. Αυτή η δομή καθιστά δυνατή τη διαφοροποίηση των δεξιοτήτων και προσφέρει διαδρομές επαναπροσανατολισμού.
• Οι σπουδαστές αξιολογούνται με βάση τη συνεχή αξιολόγηση και τις τελικές εξετάσεις.
• Αυτοί που πετυχαίνουν μπορούν να εισέλθουν στον τομέα της υγείας.
• Αυτοί που αποτυγχάνουν μπορούν να αναπροσανατολιστούν προς το δευτερεύον αντικείμενό τους πριν, αν το επιθυμούν, δοκιμάσουν ξανά την τύχη τους.
• Η προσέγγιση PASS ανακουφίζει από την πίεση που συνδέεται με τις προηγούμενες ενιαίες εισαγωγικές εξετάσεις PACES, ενώ παράλληλα διαφοροποιεί τις δεξιότητες του φοιτητή.

• La Licence avec Accès Santé (L.AS)

• Εισήχθη το 2020 για να διαφοροποιήσει το φάσμα των προσφερόμενων σπουδών υγείας, το L.AS είναι ένα μάθημα που συνδυάζει οποιαδήποτε κατεύθυνση (νομικές, ανθρωπιστικές, οικονομικές επιστήμες κ.λπ.) με ένα συγκεκριμένο δευτερεύον μάθημα υγείας (βιολογία, φυσιολογία κ.λπ.).
.
• Στο τέλος του πρώτου, δεύτερου ή τρίτου έτους, και εφόσον έχουν περάσει τις ελάχιστες απαιτήσεις, οι μαθητές μπορούν να υποβάλουν αίτηση για σπουδές υγείας. Στη συνέχεια δίνουν συγκεκριμένες εξετάσεις. Ανάλογα με τις επιδόσεις τους, απορρίπτονται ή γίνονται δεκτοί στο δεύτερο έτος της ιατρικής.
• Το L.AS επιτρέπει στους μαθητές να ακολουθήσουν μια διαφοροποιημένη πορεία, προωθώντας τις δεξιότητες και τον επαναπροσανατολισμό.
  

Μετά το PASS ή το L.AS (βλ. παραπάνω), οι γενικές ιατρικές σπουδές χωρίζονται σε δύο τμήματα διπλώματος:

• Le Diplôme de Formation Générale en Sciences Médicales (DFGSM) : τριετής κύκλος σπουδών (το PASS και το L.AS υπολογίζονται ως το πρώτο) που αποτελείται από θεωρητικά μαθήματα στις ιατρικές επιστήμες και κλινική πρακτική άσκηση σε νοσοκομεία.
• Το Diplôme de Formation Approfondie en Sciences Médicales (DFASM) : Πρόκειται για ένα τριετές πρόγραμμα σπουδών που περιλαμβάνει εξειδικευμένα μαθήματα και προχωρημένη πρακτική άσκηση σε διάφορα νοσοκομειακά τμήματα.

&Ευαίσθητα;αποδεικτικά στοιχεία για το τέλος της πρακτικής άσκησης 

Κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους του δεύτερου κύκλου, οι φοιτητές πρέπει να περάσουν μια σειρά εξετάσεων που θα τους επιτρέψουν, ανάλογα με τα αποτελέσματα και την κατάταξή τους, να διαμορφώσουν vœux της ειδικότητας, αλλά και της πόλης. Ακολουθεί ο κατάλογος:

• Épreuves dématérialisées nationales (EDN): πραγματοποιούνται τον Οκτώβριο και υπολογίζονται στο 60% του τελικού βαθμού. Για να τα πάρουν οι φοιτητές πρέπει να λάβουν βαθμό 14/20 ή μεγαλύτερο στις θεωρητικές γνώσεις που είναι χρήσιμες σε όλους τους γιατρούς, ανεξάρτητα από την ειδικότητά τους.
• Αντικειμενικές και δομημένες κλινικές εξετάσεις (ΟΑΣΕ): διοργανώνονται τον Μάιο και υπολογίζονται στο 30% του τελικού βαθμού. Χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της ικανότητας των φοιτητών να αναπτύσσουν κλινικό συλλογισμό και να επιλύουν προβλήματα. Ο ελάχιστος βαθμός πρέπει να είναι 10/20.
• Ακαδημαϊκή βαθμολογία προόδου: αυτή η συνεχής αξιολόγηση λαμβάνει υπόψη τη δέσμευση του φοιτητή, την πορεία σπουδών, την κινητικότητα και το επίπεδο των αγγλικών και αντιστοιχεί στο 10% του τελικού βαθμού.

Εξειδίκευση στη γ&εαυτολογία

Μόλις το études générales de médecine Εκπαίδευση théoric :οι ειδικευόμενοι παρακολουθούν θεματικά μαθήματα που καλύπτουν τις διάφορες πτυχές της γéριατρικής. Συμμετέχουν σε σεμινάρια και συνέδρια για να ενημερώνονται για τις τελευταίες εξελίξεις και έρευνες στον τομέα.

Επιπλέον, ο ειδικευόμενος γηριατρικής πρέπει να συγγράψει και να υπερασπιστεί μια διατριβή προκειμένου να αποκτήσει διδακτορικό δίπλωμα. Στο τέλος αυτής της εξειδίκευσης, ο ειδικευόμενος αποκτά το Diplôme d’Études Spécialis;es en Gériatrie (DES).

Συμπληρωματική κατάρτιση

Μετά την απόκτηση του DES in gériatry και την εγγραφή του στο Ordre des médecins, ένας gériatre μπορεί να συνεχίσει να εκπαιδεύεται για να εξειδικευτεί περισσότερο σε συγκεκριμένους τομείς της gériatry. Αυτές οι εξειδικεύσεις σας δίνουν τη δυνατότητα να αναπτύξετε τις εξειδικευμένες δεξιότητές σας και να αποκτήσετε πρόσβαση σε ακόμη πιο αποδοτικές επαγγελματικές ευκαιρίες, προσφέροντας παράλληλα υψηλής ποιότητας φροντίδα σε συγκεκριμένους πληθυσμούς. Αυτό δίνει επίσης τη δυνατότητα στον γυναικολόγο να ξεχωρίζει στην αγορά εργασίας, προβάλλοντας την τεχνογνωσία και την εξειδίκευσή του και συνεπώς καλύτερες προσφορές εργασίας για γυναικολόγο.

Οι δεξιότητες που απαιτούνται για να γίνει κανείς γυναικολόγος

Ιατρική εξειδίκευση σε παθολογικές καταστάσεις που σχετίζονται με την ηλικία

Ο gériatre πρέπει να κατέχει όλο το φάσμα των χρόνιων παθήσεων που είναι κοινές στους ηλικιωμένους : καρδιαγγειακά νοσήματα, γνωστικές διαταραχές (ιδίως νόσος Αλτσχάιμερ), οστεοπόρωση, διαβήτης, καρκίνοι, νευροεκφυλιστικές παθήσεις, καθώς και καρδιακές, αναπνευστικές και αναπνευστικές ανεπάρκειες. Είναι επίσης εκπαιδευμένος στη διαχείριση ειδικών γηριατρικών συνδρόμων: πολυμερισμός, πτώσεις, υποτροπές, ακράτεια, απώλεια βάρους, συγκαλυμμένα έλκη πίεσης και απώλεια λειτουργικής αυτονομίας.

Αυτή η εξειδίκευση απαιτεί σταθερή ικανότητα αξιολόγησης της κλινικής πολυπλοκότητας, εντοπισμού αλληλεπιδράσεων φαρμάκων, ιεράρχησης των παρεμβάσεων και προσαρμογής των θεραπειών στην ευπάθεια του ασθενούς. Επιπλέον, η γνώση της τυποποιημένης γηριατρικής αξιολόγησης (EGS), της φαρμακολογίας προσαρμοσμένης στο άτομο, της παρηγορητικής φροντίδας και της ηθικής της φροντίδας αποτελούν πολύτιμα εφόδια για αυτούς τους ειδικούς.

Ικανότητα ακρόασης, υπομονής και επικοινωνίας

Η εργασία με τους ασθενείς απαιτεί μεγάλες ανθρώπινες ικανότητες. Η ευγένεια, η υπομονή και η ικανότητα δημιουργίας κλίματος εμπιστοσύνης είναι απαραίτητες για την κατανόηση των συχνά σιωπηρών αναγκών των ασθενών, την εξήγηση των παθολογιών με προσιτό τρόπο και την καθησύχασή τους μπροστά στην αβεβαιότητα ή την απώλεια της αυτονομίας τους.

Ο γηρίατρος πρέπει επίσης να γνωρίζει πώς να διαχειρίζεται τις σχέσεις με τις οικογένειες, οι οποίες μερικές φορές ανησυχούν, απογοητεύονται ή διαφωνούν με τις ιατρικές επιλογές. Η ευφυΐα, η παιδαγωγική, οι διαπροσωπικές δεξιότητες και η διαχείριση των συγκρούσεων είναι απαραίτητα ανθρώπινα προσόντα για να πετύχετε. Πρέπει επίσης να ξέρετε πώς να εντοπίζετε τα σημάδια ψυχολογικής ταλαιπωρίας ή κοινωνικής απομόνωσης, τα οποία εκφράζονται μερικές φορές με ασύνδετο τρόπο στους ανθρώπους που φροντίζονται.

Ομαδική εργασία με άλλους επαγγελματίες υγείας;

Η οξεία ιατρική βασίζεται σε μια ολοκληρωμένη, διεπιστημονική προσέγγιση. Ο εξειδικευμένος ιατρός συνεργάζεται καθημερινά με διάφορους επαγγελματίες: νοσηλευτές, βοηθούς φροντίδας, φυσιοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ψυχολόγους, λογοθεραπευτές, διαιτολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς και εξειδικευμένους ιατρούς.

Συντονίζει τη φροντίδα, οργανώνει ομαδικές συναντήσεις, συμμετέχει στην ανάπτυξη σχεδίων εξατομικευμένης φροντίδας και στο σχεδιασμό των μονοπατιών υγειονομικής περίθαλψης, τόσο στην κοινότητα όσο και στα νοσοκομεία και τα γηροκομεία. Αυτή η συνεργατική εργασία απαιτεί δεξιότητες στη διεπαγγελματική επικοινωνία, τη διαχείριση σύνθετων περιπτώσεων και την οργάνωση. Επομένως, πρέπει να είστε σε θέση να féd, déléguer έξυπνα και να διατηρείτε ένα όραμα με επίκεντρο τον ασθενή.

Οι όροι άσκησης του gériatre

Συνθήκες άσκησης: hôpital, EHPAD, libéral

Οι ιατροί γενικής ιατρικής μπορεί να εργάζονται σε μια μεγάλη ποικιλία από περιβάλλοντα, καθένα από τα οποία περιλαμβάνει διαφορετικά καθήκοντα και ρυθμούς. Η ποικιλία αυτή αντανακλά τον διεπιστημονικό χαρακτήρα της γηριατρικής και την ανάγκη να διασφαλίζεται η συνέχεια της φροντίδας μεταξύ του σπιτιού, των ιατρικοκοινωνικών δομών και των νοσοκομειακών μονάδων.

• À l’hôpital, το γηροκομείο εμπλέκεται σε διάφορους τύπους υπηρεσιών:
  
  
• Μονάδα Μακροθεραπείας (MAG)
  
• Μονάδες βραχείας ημέρας γαιτρικής
  
• Services de soins de suite et de réadaptation (SSR)
  
• Μονάδες γνωστικής συμπεριφοράς (CBUs)
  
  
  
• Στην EHPAD, ο ρόλος της επικεντρώνεται στον ιατρικό συντονισμό, τη μακροχρόνια παρακολούθηση, την πρόληψη επιπλοκών και την υποστήριξη καταστάσεων στο τέλος της ζωής. Μπορεί να είναι συντονιστές ιατροί ή να παρέχουν ad hoc υποστήριξη σε ομάδες φροντίδας.
  
  
  
• En libéral, ο gériatre παρακολουθεί τους ασθενείς σε διαβούλευση, à στο σπίτι ή σε ίδρυμα. Μπορεί να ασκεί το επάγγελμα μόνος του, σε ομαδικό ιατρείο ή στο πλαίσιο ενός σπιτιού ή ενός πολυεπαγγελματικού κέντρου υγείας, το οποίο ενθαρρύνει τις ανταλλαγές με άλλους επαγγελματίες.

Ωράριο, ώρες εργασίας και εφημερίες

Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ασκεί την πρακτική του ένας gériatre διαφέρουν σημαντικά ανάλογα με το επιλεγμένο περιβάλλον:

• À l’hôpital, ο ρυθμός είναι γενικά συνεχής. Οι γιατροί συμμετέχουν σε εφημερίες, που σημαίνει παρουσία εκτός του κανονικού ωραρίου εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των νυχτερινών ωρών, των Σαββατοκύριακων και των αργιών. Η οργάνωση της περίθαλψης βασίζεται συχνά σε πρωτόκολλα, συνεδριάσεις διεπιστημονικών ομάδων και ανταπόκριση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
  
  
  
• Στην libéral, η οργάνωση του χρόνου είναι πιο ευέλικτη, αλλά ο φόρτος εργασίας παραμένει μεγάλος, ιδίως επειδή:
  
  
  
• Επισκέψεις σε σπίτια ή ιδρύματα
  
• Διοικητική διαχείριση
  
• Η διαθεσιμότητα που απαιτείται για την παρατεταμένη και εξατομικευμένη παρακολούθηση των ασθενών
  
.
• Στην EHPAD, ο ρυθμός είναι πιο τακτικός, αλλά ο γιατρός μπορεί να χρειαστεί να επέμβει σε επείγοντα περιστατικά ή να προσαρμόζει συχνά τη φροντίδα ανάλογα με την κλινική κατάσταση των κατοίκων. Συχνά απαιτείται καθημερινή παρουσία για να διασφαλιστεί ο συντονισμός της φροντίδας και ο σύνδεσμος με τις ομάδες.

Σχέσεις με τις οικογένειες και τους φροντιστές

Ο γηρίατρος δεν παρεμβαίνει ποτέ μόνος του: εργάζεται σε ένα σύνθετο ανθρώπινο και συναισθηματικό οικοσύστημα, στο οποίο οι οικογενειακοί φροντιστές διαδραματίζουν θεμελιώδη ρόλο. Η σχέση με τις οικογένειες αποτελεί κεντρική πτυχή της γηριατρικής πρακτικής. Περιλαμβάνει διάφορες διαστάσεις:

• Ενημέρωση: εξηγεί την παθολογία, την εξέλιξή της, τις προβλεπόμενες θεραπείες και τα αποτελέσματά τους. Αυτό απαιτεί μια προσαρμοσμένη και συχνά επαναλαμβανόμενη διδακτική προσέγγιση, ιδίως εάν ο ασθενής έχει γνωστικά προβλήματα.
  
  
  
• Υποστήριξη: αναγνωρίζουν την ηθική ή σωματική εξάντληση των φροντιστών, προσφέρουν υποστήριξη (βοήθεια στο σπίτι, ημερήσια φροντίδα, προσωρινή στέγαση) και τους παραπέμπουν σε υπηρεσίες υποστήριξης.
  
  
• Εμπλέκουμε: εμπλέκουμε τους φροντιστές στο σχέδιο φροντίδας, συγκεντρώνουμε τη γνώμη τους, εκτιμούμε το ρόλο τους, ενώ τους βοηθάμε να κάνουν πίσω όταν χρειάζεται.
  
  
  
• Συνοδεία: σε καταστάσεις απώλειας της αυτονομίας ή στο τέλος της ζωής, το γéριο πρέπει να είναι σε θέση να υιοθετήσει μια στάση κόστους, μéρίας και ανθρωπισμού.

Στην ré, ο mégéritierείναι ίσως η ιατρική ειδικότητα που συνδυάζει πιο στενά τη φροντίδα και την ανθρωπισé. Πρόκειται επομένως για μια καριέρα που είναι τόσο πολύπλοκη όσο και ικανοποιητική και που απαιτεί την απόλυτη αφοσίωση του γιατρού στη φροντίδα των ανθρώπων που έχουν ανάγκη. Σε μια εποχή που η δυτική κοινωνία γερνάει, η ειδικότητα αυτή αποκτά σημαντική σημασία για τις αîνéς μας.

Σας άρεσε αυτό το άρθρο και θέλετε να μάθετε περισσότερα; Ελέγξτε το fiche salaire gériatre.